Merhaba arkadaşlar, dün kuşlarımdan yağmur'un başının sağ arka tarafında bir boşluk olduğunu fark ettim. Gagada veya ayaklarda herhangi bir mantar belirtisi de yok. Kuş dişi, yaklaşık bir yıldır bir türlü gideremediğim sanırım kronikleşen astım problemi dışında bir problemi yok.Yağmur 2-3 yaşında, deli gibi seri uçuyor, canlılığı, yemesi falan çok iyi ancak dediğim gibi geçen yıl hayvan gece hastalanıp yem kusmaya başlamıştı. Yakınlarda veteriner hekim olmadığı için götüremedim ama sağolsun telefonla ulaştığım biri hekim ve gösterdiğim kuşçulardan edindiğim bilgiyle aviast, probiyotik bir de mikostatin vererek (zorla içirdik napalım 
kurtardım. Ama hayvanın kuyruğu o hastalıktan sonra nefes alırken diyafram zorlanması belirtisiyle hafifçe sarkaç gibi atıyor, heyecanlanınca korkunca çok daha fazla sallanıyor. En kötüsü nefesinde sakinken bile çok çok hafif bir cızırdama var. Uyumak için başını kanadı altına sokup derin derin nefes almaya başlayınca iyice duyulacak şekilde inler gibi ses çıkararak uyuyor. Bu nefes olayı o kusma olayından bir süre sonra oldu sanırım. Kesinlikle cereyanda kalmadılar, bulundukları yer daima iyi bir sıcaklıkta, yemleri versele laga veriyorum, kızıl darı veriyorum arada ki diğer kuşum şimşek, erkek olan zaten daha yaşlı ve hep aynı ortamda oldukları halde onda hiçbir sıkıntı yok çok şükür. Bir başka veteriner hekime gittim Levadoks antibiyotik verdi suyuna, düzenli kullandım ama maalesef aynı, arada hala veriyorum Levadoks'tan belki işe yarar diye.
İlave olarak yağmur'u ben işteyken şimşek evde tek kalıyor diye almıştım ama yağmur'u gündüz tamamen serbest bıraktığımda eve gelince akşam odadaki her şeyi kemirdiğini görünce mecburen bir kafes daha aldım ve onu gündüz kafeste tutup sadece akşam benim gözetimimde serbest bırakmaya başladım, şimşek aynen hür general
. Yağmur bir türlü alışmadı ele, benim de ilgilenecek zamanım olmadığı ve gündüz de işte olduğum için ancak peşinden uzun süre koşunca veya kafese girince yakalayabiliyordum. Şimşek ise tam tersi ve üzerimden, elimden ayrılmaz, korkmaz, sakin, cıvıl cıvıl, Türkçe konuşan inanılmaz akıllı bir hayvan. Yağmurla da birbirlerine yem vermeden önce şimşek Türkçe konuşuyor ama yağmurun pek anladığını sanmıyorum .
Sanırım yağmur şimşeği benim ellerimle oynarken, üzerimde gezerken uzaktan seyrede seyrede kıskandı ve benimde elimden ona yem verme, fıstık yedirme çabalarımla son birkaç haftadır omzuma ve elime gelmeye başladı ancak sıkı durun ne için? Var gücüyle ısırmak için! Tamam kanatacak kadar değil ama bildiğin elime yapışıp ısırıyor, o parmaktan o parmağa atlıyor, saldırıyor, ancak iyice tutmaya kalkarsam kaçıyor. Kafama konuyor, omzuma konuyor, gördüğü en ufak sivilceye saldırıyor, kulağıma asılmak için fırsat kolluyor! Ben de çekinmem zaten o kadar ısırmasından öperim bile gagasından ama zaten gagasından öptüğümde istese kanatacağı halde çok daha az ısırıyor, acıtmıyor yani aslında biliyor gibi ne yaptığını, şimşeğe nispet yapıyor. Yağmur Şimşek'i bazen hiç rahat bırakmadığı için (hayvan nereye konsa oraya gidip kovalıyor, neyle oynasa gidip elinden alıyor dominant teyze) ben bazen yağmuru kafese kapatıp şimşekle takılıyorum; hanımefendi bize çin işkencesi gibi hiç bıkmadan serbest kalana kadar kafesin demirini gagasıyla koparmaya çalışıyor; tınk, tınk, tınk... Salıyorum ben de napayım sonunda ya da koridora götürüyorum bunu kafeste tek akıllansın diye bi süre ama nerdee... Gece Şimşek'i kafesin üst tüneğinden aşağı düşürdüğü için bunları gece yatarken ayrı kafeslere koyuyorum. Neyse uzattım ama durum bu arkadaşlar vaktini ayırıp okuyana şimdiden teşekkürler, iyi akşamlar.
kurtardım. Ama hayvanın kuyruğu o hastalıktan sonra nefes alırken diyafram zorlanması belirtisiyle hafifçe sarkaç gibi atıyor, heyecanlanınca korkunca çok daha fazla sallanıyor. En kötüsü nefesinde sakinken bile çok çok hafif bir cızırdama var. Uyumak için başını kanadı altına sokup derin derin nefes almaya başlayınca iyice duyulacak şekilde inler gibi ses çıkararak uyuyor. Bu nefes olayı o kusma olayından bir süre sonra oldu sanırım. Kesinlikle cereyanda kalmadılar, bulundukları yer daima iyi bir sıcaklıkta, yemleri versele laga veriyorum, kızıl darı veriyorum arada ki diğer kuşum şimşek, erkek olan zaten daha yaşlı ve hep aynı ortamda oldukları halde onda hiçbir sıkıntı yok çok şükür. Bir başka veteriner hekime gittim Levadoks antibiyotik verdi suyuna, düzenli kullandım ama maalesef aynı, arada hala veriyorum Levadoks'tan belki işe yarar diye.İlave olarak yağmur'u ben işteyken şimşek evde tek kalıyor diye almıştım ama yağmur'u gündüz tamamen serbest bıraktığımda eve gelince akşam odadaki her şeyi kemirdiğini görünce mecburen bir kafes daha aldım ve onu gündüz kafeste tutup sadece akşam benim gözetimimde serbest bırakmaya başladım, şimşek aynen hür general
. Yağmur bir türlü alışmadı ele, benim de ilgilenecek zamanım olmadığı ve gündüz de işte olduğum için ancak peşinden uzun süre koşunca veya kafese girince yakalayabiliyordum. Şimşek ise tam tersi ve üzerimden, elimden ayrılmaz, korkmaz, sakin, cıvıl cıvıl, Türkçe konuşan inanılmaz akıllı bir hayvan. Yağmurla da birbirlerine yem vermeden önce şimşek Türkçe konuşuyor ama yağmurun pek anladığını sanmıyorum . Sanırım yağmur şimşeği benim ellerimle oynarken, üzerimde gezerken uzaktan seyrede seyrede kıskandı ve benimde elimden ona yem verme, fıstık yedirme çabalarımla son birkaç haftadır omzuma ve elime gelmeye başladı ancak sıkı durun ne için? Var gücüyle ısırmak için! Tamam kanatacak kadar değil ama bildiğin elime yapışıp ısırıyor, o parmaktan o parmağa atlıyor, saldırıyor, ancak iyice tutmaya kalkarsam kaçıyor. Kafama konuyor, omzuma konuyor, gördüğü en ufak sivilceye saldırıyor, kulağıma asılmak için fırsat kolluyor! Ben de çekinmem zaten o kadar ısırmasından öperim bile gagasından ama zaten gagasından öptüğümde istese kanatacağı halde çok daha az ısırıyor, acıtmıyor yani aslında biliyor gibi ne yaptığını, şimşeğe nispet yapıyor
. Yağmur Şimşek'i bazen hiç rahat bırakmadığı için (hayvan nereye konsa oraya gidip kovalıyor, neyle oynasa gidip elinden alıyor dominant teyze) ben bazen yağmuru kafese kapatıp şimşekle takılıyorum; hanımefendi bize çin işkencesi gibi hiç bıkmadan serbest kalana kadar kafesin demirini gagasıyla koparmaya çalışıyor; tınk, tınk, tınk... Salıyorum ben de napayım sonunda ya da koridora götürüyorum bunu kafeste tek akıllansın diye bi süre ama nerdee... Gece Şimşek'i kafesin üst tüneğinden aşağı düşürdüğü için bunları gece yatarken ayrı kafeslere koyuyorum. Neyse uzattım ama durum bu arkadaşlar vaktini ayırıp okuyana şimdiden teşekkürler, iyi akşamlar.